Ordinary Time – 15th Sunday – Cycle C – 2010
Mabuting Balita Lu 10:25-37
Minsan may isang lalaking naglalakbay mula sa Jerico papuntang Jerusalem. Madaling-araw pa lamang ay umalis na siya kaya madilim pa. Sa tabi ng daan, may isang malalim na butas. Hindi niya ito napansin sa kanyang paglalakad kaya siya ay nahulog.
Maya-maya may dumaan na saserdote. “Tulong! Tulong!” – sigaw ng lalaki. Sumilip ang saserdote sa butas, at sinabi: “Gusto sana kitang tulungan kaya lang nagmamadali ako. Huwag kang mag-alala dadaan dito ang Mabuting Samaritano, siya na lang ang tutulong sayo!” – “Wait! Pakinggan mo ako!” – sinabi ng tao, ngunit nakaalis na ang saserdote.
Sumunod na dumaan ang eskriba. “Tulong! Tulong!” – sumigaw ang tao. Sumilip ang eskriba sa butas, at ang sabi: ““Gusto sana kitang tulungan kaya lang nagmamadali ako. Huwag kang mag-alala dadaan dito ang Mabuting Samaritano, siya na lang ang tutulong sayo!” – “Wait! Pakinggan mo ako!” – sinabi ng tao, ngunit nakaalis na ang eskriba.
Napadaan din doon ang isang pariseo. “Tulong! Tulong!” – sumigaw ang tao. Sumilip ang pariseo sa butas, at ang sabi: ““Gusto sana kitang tulungan kaya lang nagmamadali ako. Huwag kang mag-alala dadaan dito ang Mabuting Samaritano, siya na lang ang tutulong sayo!” – “Wait! Pakinggan mo ako!” – ang sabi ng lalaki at bago pa makaalis ang pariseo, sumigaw muli ang lalaki mula sa ilalim ng butas: “Ako nga po ang Mabuting Samaritano!”
Walang ibang makatutulong sa kanya, kundi ang taong dumadaan doon. Pero dahil sila ay abala sa kani-kanilang gawain, wala silang oras upang tulungan ang taong nangangailangan.
Walang ibang kikilos kundi ikaw
Sa ating paglalakbay, nangyayari din sa atin na may nadadaanan tayong mga taong nahulog sa butas, sumisilip lang tayo at tumutuloy na sa paglakad dahil abala tayo sa ating mga sariling problema at inaasahan natin na iba ang tutulong sa kanila.
Kadalasan, tayo lamang ang instrumento ng Diyos sa buhay ng isang tao. Na sa tingin ng sanlibutan, tayo ay isang tao lamang, pero pwedeng mangyari na sa tingin ng isang tao, tayo ang sanlibutan.
Huwag tayong maghintay na iba ang kikilos. Huwag tayong umasa na iba ang gagawa ng kaya nating gawin. Kung masyado tayong focus sa ating mga sarili, hindi natin makikita kung paano tayo makatutulong sa ating kapwa.
Sinabi ni Jesus sa talinghaga kung ano ang ginawa ng Mabuting Samaritano: “Nakita niya ang hinarang at siya’y nahabag.” Sa kwento ni Jesus, napansin ng saserdote at ng Levita na may tao sa daan, pero wala silang ginawa, tiningnan lang nila ito. Pero ang Samaritano lamang ang nakapansin at nahabag sa taong hinarang. At hindi lamang nahabag, kundi tinugunan pa niya ang pangangailangan ng taong ito. Ang lahat ay nagsisimula sa mata – na nakakikita - at sa puso - na nakadarama.
Maging Mabuting Samaritano
“Sino naman ang aking kapwa?” – ang tanong ng eskriba kay Jesus. Na akala mo’y hindi niya alam kung paano sundin ang utos ng Diyos na dapat mahalin natin ang ating kapwa.
Sinabi ng Diyos sa unang pagbasa: “Ang Kautusang binibigay ko ngayon sa inyo ay madaling sundin at unawain.” Hindi naman mahirap malaman kung ano ang gusto ng Diyos sa atin. Pero minsan nakapikit ang ating mga mata. Alam natin kung ano ang tama kahit humihingi pa tayo ng payo, hindi dahil “hindi natin alam” kundi dahil naghahanap tayo ng magsasabi sa atin: “Tama ka.” But deep inside our hearts we already know what is right and what is wrong.
Sinabi din ni Yahweh: “Ang Kautusan ay di malayo sa inyo: nasa inyong bibig, nasa inyong puso, kaya magagawa ninyo.” Magpakatotoo tayo mga kapatid at sundin natin ang kalooban ng Diyos.
Noong nakaraang dalawang linggo, narinig natin sa Ebanghelyo (Lc 9,51-62), na hindi tinanggap ng mga Samaritano si Jesus, dahil siya’y isang Hudio at magkaaway noon ang mga Samaritano at mga Hudio. Sa tingin nila, may pagka-pagano ang mga Samaritano. At ngayon naman, pinili ni Jesus ang isang Samaritano bilang bayani sa kanyang talinghaga. Ito’y nakapagtataka.
Inaasahan natin na ang mga naglilingkod sa templo noong kapanahunan ni Jesus, katulad ng saserdote, ng Levita, ng pariseo, at ng eskriba, ang mga magiging matulungin sa kapwa. Pero wala silang maipakitang habag.
Siguro nais iparating ni Jesus, na pati ang mga taong sa tingin natin ay makasalanan ay maaaring magpakita ng higit na pagmamalasakit sa kapwa kaysa sa mga taong sa tingin natin ay maka-Diyos.
Konklusyon
Nawa maging bukas ang ating mga mata at handa ang ating mga puso upang makita natin ang ating kapwa, maramdaman ang awa at habag sa kanila nang sa gayon maging matulungin at mapagmahal tayong tulad ng Mabuting Samaritano.
No comments:
Post a Comment