Ordinary Time - 17th Sunday – Cycle C - 2010
Mabuting Balita Lu 11:1-13
Kapag pumupunta ako sa simbahan para magdasal, maraming beses nang nangyari sa akin na parang hindi ko alam kung ano ang magiging panalangin ko. Ganito din siguro ang naranasan ng taong lumapit kay Jesus at nagsabi: “Panginoon, turuan mo kaming manalangin...” (Mt 11,1).
At sinabi ni Jesus: “kung kayo’y mananalangin, ganito ang sasabihin ninyo...” At binigay Niyang halimbawa ang panalangin na tinatawag nating Ama Namin.
Sa presensya ng Diyos
Sa simula ng panalangin, nakipag-usap si Jesus sa Diyos bilang Anak sa Kanyang Ama. Iniisip ko na kung Pilipino si Jesus, ganito ang Kanyang sasabihin: “Tay! Andito na naman kaming mga anak mo...” Mahalaga ito upang ilagay ang ating mga sarili sa presensya ng Diyos.
Ako din, bago magdasal, inilalagay ko muna ang sarili ko sa presensya ng Diyos. Humihinga ako ng malalim, tumitingin sa larawan ni Jesus o kaya’y pinipikit lamang ang mga mata, at sinasabi: “Jesus, hi! It’s me...” At magsisimula na akong manalangin. Mahalaga na ang pag-iisip natin ay nasa presensya ni Jesus, dahil Siya ang ating kakausapin. O kaya naman ay sa presensya ni Maria, kung sa kanya tayo lalapit.
Pagkatapos, pinuri ni Jesus ang Diyos: “Sumasalangit ka, sambahin ang ngalan mo.” At kailangan din ito upang matandaan natin kung gaano kagaling ang Diyos. Importante din ang pagpupuri sa Kanya upang pagbigyan tayo sa mga kahilingan natin.
Kung meron kang kailangan sa isang tao, ano ang gagawin mo? Tatarayan mo ba siya o aamuhin mo siya? Siyempre, aamuhin mo, sometimes to the point na binubola mo na ang tao upang pagbigyan ka. Pero ang Diyos ay hindi kinakailangang bolahin, kundi pinupuri upang matandaan natin kung gaano Siya kadakila.
Sinabi pa ni Jesus: “Mapasaamin ang kaharian mo, sundin ang loob mo dito sa lupa para nang sa langit.” Tayo ay sumusunod sa loob ng Diyos, at sa ating pagiging masunurin, magsisimula ang Kanyang Kaharian sa ating mga buhay, sa ating mga pamilya, at sa ating komunidad. Ano ba ang kalooban ng Diyos para sayo ngayon?
Pagmamalasakit at kapatawaran
Itinuloy ni Jesus ang Kanyang panalangin: “Bigyan mo kami ng aming kakanin.” Sa salitang “kakanin” isinasama ang lahat ng bagay na kailangan natin upang mabuhay. Kung sa ngayon, ito ang dapat nating idalangin: “Bigyan mo kami ng tubig!” Sa mundo, there is enough of everything for everybody. Ang dapat nating gawin ay magkaroon ng pagmamalasakit sa kapwa, at tiwala sa Diyos.
Pag meron tayong hihingin sa Panginoon, dapat pag-isipan muna natin itong mabuti. Minsan may taong pumunta sa isang pari. “Father, manalangin po kayo sa misa para kay Jenny; sana magtagumpay siya. Narito po ang love offering.” At inabot sa pari ang limang envelopes, upang mapagmisahan si Jenny sa loob ng limang araw. At nagdasal ang pari para kay Jenny. Nang makabalik ang taong iyon, masayang masaya na siya: “Father, salamat sa panalangin ninyo! Ang galing ni Jenny, ang aking kabayo! Nanalo siya sa karera!”
Mali naman iyon! Huwag tayong manalangin upang manalo lamang sa lotto, kundi upang magkaroon ng magandang trabaho. Huwag din nating sabihin sa Diyos: “tanggalin mo na sa akin ang krus na ito!”; sa halip, sabihin natin sa Kanya: “bigyan mo ako ng lakas...”
Sa panalangin ni Jesus, binanggit din Niya ang pagpapatawad: “Patawarin mo kami sa aming mga sala, para nang pagpapatawad namin sa mga nagkakasala sa amin.” Itinuro ni Jesus sa tao ang Ama Namin dahil nais Niya tayong matutong manalangin. Nais din Niyang iparating na bago tayo matutong manalangin, matuto muna tayong magpatawad.
Alam na natin na kung meron kang sama ng loob sa isang tao, at ayaw mo siyang patawarin, mahirap manalangin sa Diyos. Alam din natin na kung ayaw mong pagsisihan ang iyong mga kasalanan, parang may kulang sa dasal mo.
Hindi ibig sabihin na kailangang maging malinis muna ang puso mo bago magdasal. Ang dapat nating gawin ay pagsisihan ang mga kasalanan bago magdasal at humingi din ng grasyang magpakabanal. Kaya sa unang bahagi ng Banal na Misa inaamin natin ang ating mga kasalanan.
Konklusyon
Kailangan natin ang pagkain para sa ating katawan, at ang panalangin para sa buhay ng ating espiritu. Araw-araw pwede tayong manalangin kay Jesus at sa ating Mahal na Ina, at kausapin sila na parang kinakausap natin ang isang kaibigan. Nawa’y matuto tayong manalangin.
No comments:
Post a Comment