Ordinary Time – 16th Sunday – Cycle C – 2010
Mabuting Balita Lu 10:38-42
Sa talinghaga ng Mabuting Samaritano na binasa natin noong nakaraang Linggo, inanyayahan tayo ni Jesus na magmuni-muni tungkol sa pakikitungo natin sa ating kapwa.
Ngayon naman, binasa natin ang karugtong ng talinghagang ito, sa kapitulo 10 ng Ebanghelio ayon kay San Lucas. Sa pagdalaw ni Jesus kina Marta at Maria, inaanyayahan tayong mag-isip tungkol sa pakikitungo natin sa Diyos.
Kung ang kapwa natin ay dapat tulungan at paglingkuran, ang ating Diyos naman ay dapat pakinggan at bigyan ng oras.
Lubos na pagbibigay-pansin kay Jesus
Nang dumalaw si Jesus, si Marta ay naglilinis at nagluluto, samantalang si Maria, na kanyang kapatid, ay nakaupo lamang sa paanan ni Jesus para makinig sa Kanya. Nagalit si Marta dahil siya lang ang nag-aasikaso sa lahat, at siya’y nagparinig.
Pero sumagot naman si Jesus: “Marta, Marta, naliligalig ka at abalang-abala sa maraming bagay, ngunit isa lamang ang talagang kailangan. Pinili ni Maria ang lalong mabuti.”
Paano kung ito kaya ang naging sagot ni Marta? “Oh, sige na nga. Magpapahinga na lang ako. Pag gutom na kayong dalawa, magsaing na lang kayo. Bye.” Pero hindi.
Tama naman ang ginawa ni Marta, kailangang may nag-aasikaso sa lahat ng mga gawain. Pero ang tunay na mahalaga ay hindi lamang pakainin si Jesus, kundi Siya’y pakinggan rin. Kaya pinuri ni Jesus si Maria, dahil siya’y nakaupo at nakikinig sa Kanya.
“Isa lang ang talagang kailangan,” ang sabi ni Jesus. At ano kaya ito? Si Jesus ay panauhin ni Marta, pero dahil masyado siyang abala sa gawaing bahay, wala na siyang oras para kay Jesus. Siguro, mabuti para kay Jesus na masipag si Marta, pero bilang panauhin, gusto din Niyang sa Kanya nakatuon ang attention ng kanyang mga kaibigan.
Maaaring tayo’y katulad ni Marta. Pag may bisitang dumadalaw sa atin, kahit pinagsisilbihan natin siya, pagkaalis niya, siguro mararamdaman nating hindi siya naasikaso ng mabuti dahil mababaw lang ang ating pakikipag-usap sa kanya.
Minsan nagbakasyon ang isang OFW sa kanyang bayan. Malugod siyang tinanggap ng kanyang mga kamag-anak at kaibigan, at maraming handa noon para sa kanya. Pagkatapos ng ilang araw, nag-abroad ulit ang batang worker, at saka lamang napansin ng kanyang mga kaibigan, na sa sandaling panahong nagkasama sila, wala man lamang nagtanong sa kanya: “Ok ka lang ba doon? Masaya ka ba? May problema ka ba doon?”
Ang ating gawain sa Simbahan
Sa ating paglilingkod sa Simbahan, maaaring tayo’y katulad ni Marta. Marami tayong ginagawa para sa Simbahan at grupo natin, na minsan parang kulang ang ating oras para kay Jesus.
Mahalaga sa paningin ni Jesus ang ating ginagawa, pero mas mahalaga kaysa dito, ang ating pagdarasal. Kailangang paglingkuran ang ating kapwa, ang ating mahal na Simbahan, at higit sa lahat, kailangang bigyan si Jesus ng sapat na oras para sa pagdarasal.
Maliban sa ating pagsisimba, pagnonobena at pagrorosario para sa ating espiritual na buhay, kailangang meron din tayong oras para sa tahimik at personal na pagdarasal.
Sa katahimikan, maririnig natin ang tinig ng Diyos, at tayo’y dapat na lumapit sa Kanya. Sinabi din minsan ni Jesus: “Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na napapagal at nabibigatan sa inyong pasanin, at kayo’y pagpapahingahin ko” (Mt 11, 28).
Si Saint Luigi Orione, ang nagtatag ng aming Kongregasyon. May isang board sa kanyang silid at ang nakasulat: “Ang Diyos lamang.” Tuwing papasok siya sa kanyang kwarto, ang sulat na ito ang siyang nagpapaalala sa kanya na isa lang ang talagang kailangan: tiwala sa Panginoon. Kahit pagod na siya, at abalang-abala sa maraming bagay, nagkakaroon pa rin siya ng kapayapaan sa kanyang puso, dahil lagi siyang nagdarasal, at nananatili sa presensya ng Diyos.
Bago tayo magplano ng mga gawain, manalangin muna tayo. Habang gumagawa, magdasal pa rin tayo; at pagkatapos ng mga gawaing ito, magpasalamat tayo sa Diyos, nang sa gayon, pagpapahingahin Niya tayo.
Konklusyon
Maraming mahahalagang bagay sa buhay natin. Pero sa priority list natin, unahin natin ang pagbibigay ng oras para sa Diyos. Ang ating pagsisimba at pagdarasal ng rosario o nobena ay magiging lalong makabuluhan kapag meron tayong tahimik at personal na panalangin sa Kanya. Gayun din naman, ang panalangin at ang pagbibigay-pansin natin kay Jesus, ang siyang magpapalakas sa atin sa paglilingkod sa Simbahan at sa ating kapwa.
No comments:
Post a Comment