Blogger Account

We’ll be closing this site soon.

Please follow us on our Facebook account:

http://www.facebook.com/home.php?#!/mayloadnadito

Pagiging mahinahon - Fr. Martin Mroz, fdp (REVIVE year 1 no. 25)

Ordinary Time – 25th Sunday Cycle C – 2010

Mabuting Balita Lu 16:1-13

Noong unang panahon sa Italya, maraming kabataan ang gustong sumunod kay Saint Luigi Orione at maging isang pari. Nang mga panahong iyon, may isang bata sa minor seminary na galing sa isang mahirap na pamilya. Masaya siyang pumasok sa seminaryo at sinulatan niya ang kanyang ina: “Nay, maganda dito. Palagi akong busog at ang kaluluwa ko’y maliligtas.” Tila parang naging “buy-one-take-one” ang kanyang pagpasok sa seminaryo: hindi na siya mag-aalala kung meron siyang makakain o wala, at pupunta pa siya sa langit.

Minsan, may pumasok na isang tao sa isang bahay-pari. Nakita niyang maganda ang mga kasangkapan sa bahay, maluwag at malinis, puno ng laman ang ref at malaki pa ang TV. Kaya sinabi niya sa mga pari: “If this is poverty, show me chastity!”

Kaming mga pari’y gumagawa ng “vow of poverty,” pero di kami kukulangin sa pambili ng pagkain, damit, gamot, at house-and-lot. Ngunit laging dapat na pinag-iisipan namin ng maigi na tama ang paggamit ng pera.

Pagsubok sa ating lahat ang tamang paggamit nito. Dapat pag-isipan ang mga pangangailangan ng pamilya at ng sarili. Dapat pag-isipan din kung paano maipakita ang pagmamalasakit sa ibang tao sa pamamagitan ng pagiging bukas-palad at maalalahanin.

Magiging masama ang pera kung ito lamang ang nasa isip ng tao, at nagkakasala na siya nang dahil dito. Ano ba ang mas mahalaga para sa atin? Sinabi ni Jesus: “Walang makapaglilingkod nang sabay sa dalawang panginoon. Sapagkat kapopootan niya ang isa at iibigin ang ikalawa, paglilingkuran nang tapat ang isa at hahamakin ang ikalawa. Hindi ninyo mapaglilingkuran nang sabay ang Diyos at ang kayamanan.”

Noong nakaraang dalawang linggo, narinig natin na sinabi ni Jesus na kailangang itakwil ang pag-ibig sa pamilya para maging alagad niya. Hindi Niya ibig sabihin noon na di mo sila dapat mahalin at hindi Niya ibig sabihin ngayon na masama ang pera. Ang pag-ibig sa Kanya ay dapat maging mas higit pa sa pag-ibig sa pamilya, at ang paglilingkod sa Diyos ay dapat maging prayoridad dahil mas mahalaga ito sa anumang kayamanan.

Magaling ang katiwala

Ang talinghaga ngayon ay tungkol sa pagiging mahinahon. Hindi natin alam kung totoo o kasinungalingan ang sumbong laban sa katiwala. Pero hindi lang siya ang apektado. Nang dahil sa tsismis nasira din ang dangal ng panginoon dahil kumalat na niloloko siya ng kanyang alipin. Ang dangal ng panginoong ito ang importante sa kanya kaya aalisin na niya ang kanyang katiwala para malaman ng lahat kung sino ang hepe kahit hindi totoo ang tsismis laban sa tauhan niya.

Dahil mahalaga para sa panginoon ang tingin ng tao sa kanya, nag-isip ang katiwala kung ano ang maaari niyang gawin upang mabago ang nasirang dangal. Tinawag niya ang mga may utang at ibinaba niya ang halaga ng bawat utang para makita nila na maawain at bukas-palad ang panginoon. Lihim pa ang pinag-usapan ng katiwala at ng panginoon kaya inisip ng mga may utang na ang panginoon mismo ang nagpatawad sa utang. Ito naman ang ikinalat sa bayan kung gaano siyang kabait. Ang kanyang sariling kita ang siguro’y ibinawas ng katiwala sa utang ng mga tao. Ihinain ng alipin ang kanyang kikitain para lumabas na mabait ang kanyang panginoon.

Kaya pinuri siya dahil naging mahinahon siya sa oras ng kapighatian at hindi na siya inalis sa kanyang posisyon, bagkus, ipinakita sa mga nagkalat ng tsismis laban sa kanya kung gaano siya katalino.

Marunong naman tayong gumawa ng paraan

May isang tanong na galing sa ebanghelyo ngayon: Kung marunong tayong gumawa ng paraan pagdating sa mga materyal na bagay at mga pangangailangan sa buhay, marunong din tayong gumawa ng paraan pagdating sa mga espirituwal na bagay, o mga pangangailangan para sa Kaharian ng Diyos?

Naalala ko tuloy ang mama ko na nagtatrabaho dati sa isang cleaning company, at umuuwi sa bahay alas-syete ng umaga sapagkat night-shift siya. Pagkatapos ng kaunting pahinga, bumabangon na siya para magbukas ng tindahan namin at aasikasuhin ang mga gawaing bahay. Hanggang ngayon siya’y masipag na masipag pa rin. Ginawa niya ang lahat ng ito para may makakain kami, makapag-aral at magkaroon ng magandang kinabukasan.

Kadalasan ang pinagtutuunang-pansin ng mga tao ay ang pagkakakitaan ng pera, para lang magkaroon ng maganda o maayos na buhay, at gagawa sila ng paraan upang maabot ang kanyang kahilingan.

Inaanyayahan tayo ni Hesus na gamitin din ang ating katalinuhan at pagiging mahinahon para mag-ipon tayo ng kayamanan sa langit, maisabuhay ang Kanyang salita, at simulan sa ating piling ang Kaharian ng Diyos.

Kung magpupursige tayo na dumami ang ating kayamanan sa lupa, at minsan parang walang kapaguran pagdating dito, ganyan din pagdating sa mga bagay na panlangit.

Konklusyon

Kung ang paglilingkod sa Panginoon ang ating prayoridad sa buhay, magiging maayos din ang ating hanapbuhay. Ang ating katalinuhan at pagiging mahinahon pagdating sa ating hanapbuhay, ang siyang dapat gamitin pagdating din sa ating espirituwal na buhay.

Binabalikan tayo ng Diyos - Fr. Martin Mroz, fdp (REVIVE year 1 no. 24)

Ordinary Time – 24th Sunday Cycle C – 2010

Mabuting Balita Lu 15:1-10

Minsan may isang babaeng pumunta sa pari: “Father, patawarin n’yo po ako sapagkat ako’y nagkasala. Siniraan ko po ang aking kapitbahay, at di naman po totoo ang ikinalat kong balita tungkol sa kanya. Naiinggit lang po ako. Bigyan n’yo po ako ng absolusyon.”

“Sandali lang! – ang sabi ng pari – nagmamadali ka ba? Ito ang gagawin mo: pumunta ka sa poultry at magdala ka ng sako ng bigas. Punuin mo ito ng mga balahibo ng manok at pagkatapos bumalik ka dito sa simbahan. Pagdating mo dito, umakyat ka sa kampanaryo na may dalang kutsilyo at butasan mo ang sako.”

At ito nga ang ginawa ng babae. Nagkataong malakas ang hangin ng araw na iyon, kaya nang binutas niya ang sako, humalo sa malakas na hangin ang mga balahibo at kumalat ito sa iba´t-ibang lugar. Pagkatapos, bumalik siya sa pari.

“Ginawa ko na po ang iniutos n’yo Father! – ang sabi ng babae – Bigyan n’yo na po ako ng absolusyon.” “Sandali lang! – ang sabi ng pari – nagmamadali ka ba? Ito ang gagawin mo: tipunin mo ngayon ang lahat ng balahibo!”

“Ha! Imposible po´yong gawin!” – ang sabi ng babae – nagkalat na po ang mga ito sa kung saan-saang lugar.” “O! Kita mo na! – ang sabi ng pari – bibigyan kita ng absolusyon ngayon, pero nagkalat na ang mga tsismis mo at sa kung saan-saan na nakarating ito at di mo na ito kayang tipunin.”

Bahala na ang Diyos sa atin kapag tayo’y nagkasala at nagsisi na, pero ‘di pwedeng ilagay na lang sa “bahala na!” ang ating mga ginawa. May pananagutan pa rin tayo at tanda ng ating lubos na pagsisisi ang ating ginagawa upang pagbayaran ang ating mga kamalian. Nakakasakit ang kasalanan at tungkulin ng bawa’t isa na pagalingin ang sugat na idinulot nito.

Ang tatlong talinghaga

May tatlong talinghaga sa kapitulo 15 ng ebanghelyo ayon kay Lucas: Una, ang talinghaga ng nawalang tupa, na hinanap-hanap ng pastol hanggang sa masaya niya itong natagpuan. Pangalawa, ang talinghaga ng nawalang salapi, na hinanap-hanap ng babae at masayang ikinuwento sa mga kapitbahay nang makita niya ito. Pangatlo, ang talinghaga ng maawaing ama, na tinanggap niya ng buong puso at kagalakan ang bunsong anak nang umuwi ito sa bahay.

Sa tatlong talinghaga, nakikita natin na magkakatulad ang ugali ng pastol, ng babae at ng ama: masaya sila nang makita nila ulit ang nawala sa kanila.

May nagsasabi na ang tatlong talinghagang ito ay tungkol sa pagsisisi at pagbabalik-loob. Pero may mga katanungan ako: ang nawalang tupa ang bumalik sa pastol, o ang pastol ang naghanap sa tupa? Ang salapi ang nagpakita sa babae, o ang babae ang humanap nito? Nagpasya ang bunsong anak na bumalik sa kanyang tatay ng dahil siya’y lubos na nagsisi, o ng dahil sa gutom lang siya? Nagbalik-loob ang anak sa mainit na yakap ng kanyang ama.

Tama naman, nagsisimula sa puso ng tao ang pagbabalik-loob. Pero nakikita ngayon na ang Diyos ang unang lumalapit sa tao, at ang pagbabalik-loob ay nagsisimula sa Diyos. Pwede nating sabihin: “ako ang nagbalik-loob sa Diyos.” Pero mas maganda siguro kung sabihin nating: “kalooban ng Diyos na balikan ako.”

Dumadaan ang Panginoon, hayaan mo na makita ka niya. Huwag ka ng tumakas; huwag ka ng magtago. Binabalik-balikan ka Niya palagi.

Maaaring naranasan mo minsan na meron kang ginagawang kasalanan. Alam mo na mali ang ginagawa mo, pero di mo ito kayang itigil. Sinasabi mo pa sa sarili mo: “Bakit pa ako mangungumpisal? Gagawin ko naman ‘yun ulit.” Mahina na ang panalangin mo sa Diyos, pero inaamin mo naman na marami ka ng mga pagkukulang.

Ano ang gagawin mo? Hayaan mo na makita ka ng Diyos. Huwag ka ng tumakas; huwag ka ng magtago. Binabalik-balikan ka Niya palagi. At higit sa lahat, magsaya ka na at masaya na ang Diyos ‘pag natagpuan ka Niya.

Bulag daw ang Diyos

May isang “logic syllogism” na gusto kong ibahagi sa inyo: “God is love. Love is blind. Therefore, God is blind.” At tama naman ito, pagdating sa kasalanan ng tao, nagiging bulag ang Diyos, ngunit nakakakita Siya upang hanapin ang nawawala sa Kanya.

May nagsabi sa akin: “Father, hindi tinitingnan ng Diyos ang kasalanan ng tao bagkus tinitingnan Niya ang paglapit ng tao sa Kanya. Inahon ako ng Diyos sa putikan, at napawi ang mga kasalanan ko sa pamamagitan ng aking paglapit sa Kanya.”

Masusumpungan tayo ng Diyos sa ating paglilingkod. At sa paggawa ng kabutihan magiging malinis muli ang ating mga puso. Sinabi ni Hesus tungkol sa babaeng makasalanan: “Pinatatawad na ang marami niyang kasalanan dahil nagmahal siya nang malaki” (Lc 7:47). Hindi talaga nagiging bulag ang Diyos pagdating sa kabutihang ating ginagawa, tinitingnan Niya ito at ito ang kanyang ikinalulugod.

Konklusyon

May pananagutan tayo sa ating mga ginagawa. Ngunit nagsisimula sa Diyos ang ating pagbabalik-loob sa Kanya. Siya’y katulad ng isang pastol na naghahanap sa kanyang nawalang tupa, at katulad ng isang babaeng naghahanap ng salaping nawala sa kanya. Masusumpungan tayo ng Diyos at maganda kung matagpuan Niya tayong nagmamahal ng lubos sa Kanya at sa ating kapwa.